اولین معماری پردازش درون حافظه معرفی شد
شرکت آیبیام با ایجاد الگوریتمی جدید سرعت ذخیرهسازی دادهها را افزایش و مصرف انرژی آن را کاهش داده است.
در علوم رایانه، «پردازش درون حافظه» (In-Memory Computing) به ذخیرهسازی اطلاعات در حافظهی موقت سرورهای اختصاصی1 (dedicated servers)، به جای دیسکهای سخت کُند پایگاههای داده اشاره دارد. مفهوم پردازش درون حافظه به عنوان جایگزینی برای معماریهای سنتی «فون نیومن2» (von Neumann) ایجاد شد.
به طور ساده در رایانههای امروزی، تبادل دادهها بین رم و پردازندهی مرکزی، باعث کاهش سرعت پردازش و مصرف بالای انرژی میشود.
شرکت آیبیام به تازگی اعلام کرد الگوریتم یادگیری ماشینی بدون نظارتی3 ایجاد کرد و روی یک میلیون حافظهی «PCM4» آن را اجرا کرده است. نتایج این اقدام نشان داد دستاورد آیبیام از 200 برابر سرعت پردازشی بیشتر و به همین میزان از مصرف انرژی کمتری برخوردار است.
فناوری بالا میتواند در زمینهی هوش مصنوعی برای انجام پردازشهای موازی و سامانههایی که از قدرت پایین برخوردارند مفید واقع شود.
حافظههای PCM با استفاده از مواد «ژرمانیوم آنتیمونی تلوراید5» (GeSbTe) که بین دو الکترود قرار گرفتهاند، ساخته میشوند. زمانی که جریان الکتریکی کوچکی به این مواد وارد میشود، به دلیل گرمای ایجاد شده، تغییر فاز داده و اطلاعات را ذخیره میکنند.
ابو سباستین (Abu Sebastian)، محقق شرکت آیبیام گفت:
بعد از انجام محاسبات، دادهها در حافظه ذخیره میشوند. این رویکرد با الهام از نحوهی پردازش داده در ذهن انسان ایجاد شد.
1- سرور اختصاصی، یک اصطلاح در زمینه هاستینگ (Hosting) به معنای استفاده از یک سرور یا رایانهی قوی، با منابع حافظهی موقت، پردازندهی مرکزی و دیسک سخت کاملاً اختصاصی و با داشتن تمام دسترسیهای سرور است.
2- معماری فون نویمان، یک مدل طراحی برای رایانهی ارقامی است که از یک واحد پردازش مرکزی و یک حافظهی مجزا مستقل برای نگهداری از اطلاعات و دستورالعملها استفاده میکند.
3- یادگیری بدون نظارت، یکی از انواع یادگیری در یادگیری ماشینی است. اگر یادگیری بر روی دادههای بدون برچسب و برای یافتن الگوهای پنهان در این دادهها انجام شود، یادگیری، بدون نظارت خواهد بود.
4- تغییر فاز حافظه (phase change memory) نوعی از «حافظههای موقت غیر فرار» (NVRAM) از زیر شاخههای حافظههای موقت رایانهای است که از طریق تغییر فاز به ذخیرهسازی اطلاعات میپردازد.
5- ژرمانیوم آنتیمونی تلوراید (germanium antimony telluride alloy) از دسته مواد تغییردهندهای است که برای ساخت دیسک نوری استفاده میشود.