اثر انگشت را فراموش کنید؛ اسکن مغز در آینده پسورد شما خواهد بود!
مدتی است فرآیند تشخیص امنیتی کاربر رشد سریعی داشته است، در ابتدا تنها گذر واژهها بودند که هویت اصلی کاربر را مشخص میکردند، چند سالی میشود که سنسورهای تشخیص اثر انگشت جای گذر واژهها را گرفتهاند، اخیرا نیز شاهد سنسورهای اسکن عنبیه چشم هستیم؛ اما از قرار معلوم این روشها را باید به فراموشی بسپاریم چرا که در آینده اسکن مغز نقش گذر واژه را ایفا خواهد کرد!
در این فرآیند از تصویر سازی ذهنی و یک سری از واژه و تصاویر مختلف برای تشخیص کاربر استفاده میشود. در حال حاضر شناسایی کاربر بوسیله تشخیص پارامترهای صورت انجام میشود اما این امر مشکلات خاص خود را دارد. برای استفاده از این روش حتما باید از دوربین حرفهای بر روی لپتاپ یا گوشی استفاده شود. از طرف دیگر این روش به راحتی قابل دور زدن است. اینجاست که فرآیند تشخیص کاربر نیز به برگ برندهای برای شرکتها تبدیل شده و تولید کنندههای دستگاههای دیجیتال سعی دارند تا با معرفی روشهای جدید برگ برنده بیشتری در اختیار داشته باشند. در این بین محققین دانشگاه بینگهامتوُن (Binghamton University) ایده جالبی را برای اسکن مغز و تشخیص هویت کاربر ابداع کردهاند.
در این فرآیند از حدود ۵۰۰ تصویر و کلمه استفاده میشود که تصاویر بیشتر مربوط به افراد معروف هستند تا تشخیص آنها برای کاربر راحت باشد. هر تصویر تنها برای نیم ثانیه به کاربر نمایش داده میشود. دستگاه تعبیه شده برای اینکار بازخورد کاربر نسبت به مشاهده تصاویر را زیر نظر میگیرد. برای نمونه مشاهده تصویر زنبور به کاربری که نسبت به نیش زنبور آلرژی دارد با سایر کاربران متفاوت است. زمانی که کاربر تمامی تصاویر را مشاهده کرد از اسکن بدست آمده نسبت به عکسالعمل مغز در خصوص این تصاویر میتوان به هویت واقعی کاربر دست پیدا کرد. آزمایشهای اولیه مشخص کردهاند که در یک گروه ۳۲ نفری، یک کاربر قادر است با میزان درصد خطای ۸۲ تا ۹۷ درصد بوسیله این سیستم جدید تشخیص هویت شود. دستگاه ساخته شده نیز در حال حاضر قادر است تا یک کاربر را از میان ۳۰ نفر بدون خطا انتخاب کند.
به این ترتیب اگر این آزمایشها با همین روال به پیشرفت خود ادامه دهند میتوان گفت که در آینده نزدیک به شیوهای جدید برای تشخیص هویت کاربر میتوان دست پیدا کرد. ناگفته نماند که این فرآیند یک اشکال بزرگ دارد و آن هم مدت زمانی است که کاربر باید این تصاویر را ببیند تا هویت وی تایید شده و مجوز ورود به کامپیوتر برای وی صادر شود. این فرآیند از لحاظ سختافزاری نیز به تجهیزات زیادی نیاز ندارد و تنها سه الکترود کوچک برای اسکن مغز به این شیوه لازم است، از لحاظ زمان هم تنها نیم ثانیه برای مشاهده هر تصویر کفایت میکند به این ترتیب میتوان گفت که شیوه جدید آنچنان هم زمانبَر نیست. با در نظر گرفتن تمامی این موارد باز هم باید گفت که این فرآیند تشخیص هویت جدید هنوز در ابتدای راه خود است و باید دید در آینده شرکتها به چه صورت خواهند توانست از این روش استفاده تجاری داشته باشند. از طرف دیگر هکرها را هم نباید دست کم گرفت، احتمال اینکه استفاده از اسکن مغز هم برای تشخیص هویت کاربر توسط هکرها دور زده شود نیز ممکن است.