دستورهای پیوند ( Join ) در SQL
از مجموعه دستورات Join در اسکیوال ، برای پیوند جدول ها در پایگاه داده ها استفاده می شود. از دستور های Join ، برای ارتباط بین چندین جدول که با یکدیگر ارتباط دارند ، درواقع کلید خارجی برای آنها تعریف شده است، میتوان استفاده کرد.
تفاوتهای بین دستورات پیوند ( JOIN ) در SQL
دستور INNER JOIN : خروجی دستور JOIN یا دستور INNER JOIN از بین سطرهایی انتخاب میشود که حداقل یک رابطه در هر دو جدول وجود داشته باشد.
دستور LEFT JOIN : خروجی دستور LEFT JOIN از از جدول سمت چپ انتخاب میشود، حتی اگر هیچ رابطه ای با جدول سمت راست نداشته باشد.
دستور RIGHT JOIN : خروجی دستور RIGHT JOIN از از جدول سمت راست انتخاب میشود، حتی اگر هیچ رابطه ای با جدول چپ نداشته باشد.
دستور FULL JOIN : خروجی دستور FULL JOIN از بین سطرهایی انتخاب میشود که یک رابطه در یکی از جداول بایستی وجود داشته باشد.
تفاوت Join و InnerJoin
تفاوت Join و InnerJoin در performance آنها می باشد. نتیجه ی اجرای هر دوی آنها یکسان است اما دستور InnerJoin دارای Prformance بالاتری می باشد و به همین دلیل توصیه می شود که از دستور InnerJoin استفاده شود.