استفاده از کپسولی به بزرگی هواپیما برای نجات سرنشینان در لحظه سقوط
ولادیمیر تاتارنکو، مهندس هوا و فضای اوکراینی است که سیستمی را برای نجات سرنشینان هواپیما طراحی کرده است. براساس طرح وی، یک کپسول درون بدنهی اصلی هواپیما قرار میگیرد که در صورت ایجاد مشکل و سقوط هواپیما، تمام سرنشینان میتوانند با خروج این کپسول از ساختار هواپیما، به آرامی روی زمین نشسته و نجات پیدا کنند. برای مثال در صورتی که موتورهای هواپیما به دلایل مختلف دچار مشکل شده باشند و هواپیما در حال کاهش ارتفاع باشد، میتوان از این روش استفاده کرد.
تاتارنکو که این ایده را مطرح کرده، سابقهی فعالیت در کمپانی آنتونوف را در کارنامه دارد. وی جزو مهندسانی است که در پروژهی ساخت هواپیمای باربری غول پیکر آنتونوف AN-225 Mriya همکاری داشته است. همانطور که اشاره کردیم، وی پیشنهاد داده تا با بهرهگیری از یک کپسول قرار درون هواپیماهای مسافربری تجاری، سرنشینان بتوانند در صورت وقوع حادثه از قسمت پشتی و از طریق این کپسول از سایر قسمتهای هواپیما جدا شده و با استفاده از چترهای نجاتی که به این کپسول متصل شده، به آرامی روی زمین بنشینند. همچنین باید به وجود راکتهای کوچکی در ساختار این کپسول اشاره کرد که با بهرهگیری از سنسورهای تعبیه شده روی آن، نشستی آرام و مطمئن را برای این کپسول در مرحلهی آخر به ارمغان خواهند آورد.
براساس اطلاعات ارائه شده این کپسول میتواند در کمتر از سه ثانیه از هواپیما خارج شو. البته یکی از شروط استفاده از این کپسول، استفاده از بالهای T شکل در بال عمودی موجود روی قیمت پشتی هواپیما است. تاتارنکو معتقد است میتوان از این ایده در هواپیماهای کوچک و متوسط استفاده کرد. تاتارنکو به این نکته اشاره کرده که بای به منظور بهرهگیری از این کپسول، هواپیما را حول این کپسول توسعه داد. ایدهی استفاده از کپسول برای نجات سرنشینان موضوع جدیدی نیست و پیش از این نیز ایدههای مشابه معرفی شده است. مشکل اصلی پیادهسازی این سیستم در یافتن مادهای سبک و مقاوم است که بتوان از آن در ساختار هواپیما با حفظ میزان ظرفیت هواپیما در تعداد کنونی آن استفاده کرد.