۱۰ تراشه کاشتنی در بدن
دوشنبه, ۲۰ مهر ۱۳۹۴، ۰۵:۴۰ ب.ظ
تجهیزات پوشیدنی به سرعت در حال رشد هستند. این تجهیزات
به طور ساده ای می توانند فناوری های دیگر را به کار بگیرند یا منتقل
کنند. مثلاً ساعت های هوشمند می توانند ضربان قلب انسان را بگیرند یا دیگر
علایم حیاتی بدن را گزارش کنند.
به همین دلیل، به زودی شاهد پوشیدنی
هایی هستیم که به جای بستن شدن روی سطح بیرونی بدن انسان، درون بدن کاشته
می شوند. در واقع، در سال های آینده با پدیده ای به عنوان «تجهیزات
پوشیدنی کاشتنی» روبرو خواهیم شد. این حوزه با شتابی باورنکردنی در حال
پیشرفت و توسعه است و خیلی زود وارد زندگی عادی مردم می شود.
خیال پردازی نیست که تصور کنیم در چند سال آینده هریک از
ما چندین پوشیدنی درون بدن مان کاشته ایم که می توانند با تجهیزات
الکترونیکی بیرون از بدن ارتباط برقرار کنند. برای نمونه می خواهیم در این
مقاله ۱۰ پوشیدنی کاشتنی معروف در حال توسعه را معرفی می کنیم:
اسمارت فون های کاشتنی
۱۰ تراشه کاشتنی در بدن تراشه,تکنولوژی,تجهیزات
محققان دارند روی توسعه سنسورهایی کار می کنند که با تعبیه در استخوان انسان، بلندگوهایی زنده بسازند. همین طور دانشمندان دیگری در حال کار روی کاشتنی های چشمی هستند که امکان تصویربرداری و عکس برداری را با برهم زدن پلک های چشم فراهم می کند. این تصاویر می توانند روی یک ذخیره ساز محلی واقع در بدن انسان مانند تراشه RFID کاشته شده در بازو ذخیره شوند. مهم ترین بخش چالش برانگیز یک اسمارت فون کاشتنی در بدن انسان، صفحه نمایش است.
بخش فنی شرکت اتودسک دارند سیستمی را طراحی می کنند که بتواند تصاویر را روی یک پوست مصنوعی نمایش دهد. حتا ممکن است تصاویر در یک قطعه کاشتنی چشمی ظاهر شوند.
تراشه های درمانی
در حال حاضر، انواعی از تجهیزات کاشتنی هستند که در بدن انسان به کار گرفته می شوند تا به طور مستقیم با یک گوشی تلفن همراه برای نظارت بر مراحل درمانی بیمار در ارتباط باشند. برنامه های نصب شده روی این اسمارت فون ها می توانند علایم حیاتی بیمار و سایر علایم فیزیکی و بیولوژیکی انسان را مانیتور و گزارش کنند.
اخیراً دانشگاه بوستون امریکا یک لوزالمعده مصنوعی ساخته است که شامل یک تراشه بسیار کوچک تعبیه شده روی یک سوزن است و می تواند با برنامه های اسمارت فون برای مانیتور سطح قند خون و بیماری دیابت در ارتباط باشد. همچنین، دانشمندانی در شهر لندن دارند مدارهایی در اندازه یک کپسول و قابل بلعیدن طراحی می کنند تا بتوانند سطح چربی خون افراد چاق را کنترل و گزارش کنند. این مدارها می توانند مواد ژنتیکی تولید کنند که فرد چاق احساس «سیری کامل» کند و کمتر به سراغ خوردن برود.
این پوشیدنی های کاشتنی می توانند جایگزین عمل های جراحی امروزی یا انواع درمان های وحشتناک چاقی شوند. در حوزه های دیگر پزشکی نیز انواع کاشتنی های درمانی مورد استفاده قرار می گیرد.
قرص های سایبری که با پزشک شما صحبت می کنند
ارتباط پوشیدنی های کاشتنی تنها به تلفن همراه محدود نمی شود و ممکن است با پزشک اختصاصی شما گفت وگو یا چت کنند. در یک پروژه به نام Proteus، پزشکانی در انگلیس در حال توسعه یک نوع قرص سایبری هستند که ریزپردازنده ای درون شان جاسازی شده است و پس از قرارگیری در بدن می توانند پیام های متنی را به طور مستقیم برای پزشک معالج بیمار ارسال کنند.
این نوع قرص ها می توانند به شکل بسیار مطلوبی وضعیت بیمار و اطلاعات بسیار مفید دیگری را با پزشکان به اشتراک بگذارند. مثلاً بیمار چه قرص هایی مصرف کرده است و آیا این قرص ها به درستی مصرف شدند یا اینکه اثر آن ها روی بدن چگونه بوده است.
تاتو هوشمند
محققانی در دانشگاه ایلینوی توانستند یک پوست مصنوعی کاشتنی از فیبرهای کامپیوتری نازک تر از موی انسان بسازند که می تواند عملکرد داخلی بدن انسان را از روی سطح پوست مانیتور کند. همین طور، یک شرکت به نام Dangerous Things تراشه NFC ساخته است که درون انگشت همانند یک فرآیند تاتوکاری جاسازی می شود و بعد به شما اجازه می دهد چیزهای دیجیتالی را باز یا خیلی سریع و ساده کدهای امنیتی را وارد کنید. یک گروه تحقیقاتی در تگزاس دارند یک میکروذره می سازند که همانند جوهر تاتو زیر پوست تزریق می شود و می تواند فرآیندهای بدن را ردگیری کند.
رابط مغز و کامپیوتر
همیشه ارتباط مستقیم میان مغز انسان و کامپیوتر یک رویای عملی تخیلی بوده است. اما در حال حاضر، یک تیم تحقیقاتی در دانشگاه براون به نام BrainGate در خط مقدم جنبش اتصال مغز به کامپیوتر برای برخی کاربردها هستند.
روی سایت پروژه BrainGate آمده است: « آرایه ای از الکترودها در اندازه قرص های آسپرین کودک درون مغز کاشته می شوند. بعد می توان نشان داد سیگنال های عصبی در یک زمان واقعی توسط کامپیوتر رمزگشایی و برای استفاده روی دستگاه های خارجی به کار گرفته می شوند.» شرکت اینتل نیز وعده ساخت یک رابط مغز – کامپیوتر تا سال ۲۰۲۰ را داده است. دین پامرلو، یکی از محققان اینتل در این زمینه می گوید: « تصویر کنید بتوانید با قدرت فکری خود در وب به گشت و گذار بپردازید.»
باتری های زیست تخریب پذیر
در واقع، این باتری پس از مصرف درون خون بدن ذوب و جذب می شود و تاثیر منفی نخواهد داشت. در همین راستا، یک پروژه دیگر سعی دارد از قند موجود در خون برای تولید انرژی مورد استفاده پوشیدنی های کاشتنی استفاده کند. چیزی شبیه باتری های سیب زمینی است که در کتاب های علمی مدرسه آمده اما کوچک تر و بسیار پیشرفته تر.
ذره های هوشمند
شاید شگفت انگیزترین نوآوری در صنعت کاشتنی های بدن ذره های هوشمندی باشند که یک کامپیوتر کامل به همراه آنتن بی سیم اند ولی هریک کوچک تر از یک دانه شن هستند. این ذره ها وقتی وارد بدن می شوند، دست به خودسازماندهی خودکار می زنند و شبکه ای قدرتمند می سازند که می توانند به طور یکپارچه دست به انجام عملیاتی بزنند. مثلاً تصور کنید این شبکه ذره ای به یک بخش از بدن که سرطانی است حمله کند یا یک زخم بدخیم را تسکین ببخشد.
حتا از این ذره های هوشمند می توان برای ذخیره سازی اطلاعات بسیار حساس استفاده کرد. اطلاعات روی این ذرات رمزنگاری شده هستند و دسترسی و هک شان بسیار سخت خواهد بود. صنعت پزشکی می تواند این ذره های هوشمند گرد و غبار مانند را به درون بدن انسان بفرستد بدون اینکه نیاز به عمل جراجی یا باز کردن عضوی از بدن باشد. اطلاعات می توانند روی این ذرات ذخیره شوند و بعد با بلعیدن درون بدن تشکیل یک شبکه نانو ذرات را بدهند که حاوی اطلاعات شخصی رمزنگاری شده است.
چیپ ست های شناسایی
این فناوری می تواند همانند شناسه اختصاصی ID برای انسان ها باشد. در حال حاضر، ارتش امریکا دارد روی این فناوری کار می کند تا بتواند درون بدن هر یک از سربازان خود یک چیپ ست RFID بکارد و بتواند از سراسر جهان آن ها را به طور خودکار ردگیری کند. بسیاری از کارشناسان اعتقاد دارند دیر یا زود انسان ها باید به این گونه چیپ ست های شناسه منحصربه فرد مجهز شوند.
برخی این رویکرد را مثبت می دانند و می گویند از جرم و جنایت جلوگیری می کند، در فعالیت های اجتماعی مانند انتخابات به کار گرفته خواهد شد و در صنعت پزشکی مبنای بسیاری از انقلاب ها می شود؛ مثلاً کسب اطلاعات پزشکی درباره هر فرد به سادگی صورت گرفته و یک کودک مرده نمی تواند دوباره وارد چرخه زندگی شود.
اعضای سه بعدی هوشمند
یکی از استادان مهندسی پزشکی در دانشگاه فناوری ماساچوست می گوید پیشرفت های قابل ملاحظه ای در این زمینه به وقع پیوسته است و آن ها می توانند پوست مصنوعی برای کاشتن به جای پوست های از بین رفته در اثر سوختگی یا زخم استفاده کنند. در این حوزه به زودی خبرهای بسیار خوبی منتشر خواهد شد و شاهدیم که اعضای مختلفی از بدن به طور مصنوعی و همراه با یک چیپ ست یا رسانه دیگر آماده کاشتن در بدن هستند.
۹۴/۰۷/۲۰