ردپای اختراع تلفن تا 1200 سال پیش در تمدن چیمو
باستان‌شناسان ناباورانه در خرابه‌های چان چان در پرو، دست‌ساخته ارتباطاتی ظریفی کشف کرده‌اند که مربوط به 1200 تا 1400 سال پیش است و می‌توان گفت که نخستین نمونه فناوری تلفن در نیمکره غربی زمین به شمار می‌آید.
به نقل از AncientOrigin، این دست‌ساخته که از نظر زمانی بسیار دور از ذهن به نظر می‌آید، مدرکی دال بر نوآوری قابل توجه مردم «چیمو»ی ساحلی در دره «ریو موچه» در پروی شمالی است.
چیمو نام تمدنی قدیمی و پیشاکلمبی در کشور پرو است که سرخ‌پوستان بومی این کشور در زمانی حدود ۹۰۰ میلادی پدید آوردند و اندکی پیش از کشف قاره آمریکا توسط کریستف کلمب منحل شد و به جامعه بزرگ‌تر فرهنگی اینکاها پیوست. اقوام چیمو نوادگان اقوام موچه به شمار می‌روند. در این فرهنگ آثار نساجی و سفالگری مورد توجه بوده است.
رامیرو ماتوس، متصدی موزه ملی سرخ‌پوستان آمریکایی در این مورد گفت: «این دست‌ساخته بی‌نظیر است و تنها چیزی است که در این زمینه کشف کرده‌ایم و در این حال، نشان‌دهنده از آگاهی یک جامعه بومی دارد که حتی زبان نوشتاری نداشته‌اند».
تصویر مردی در لباس اهالی چیمو در میان خرابه‌های چان چان. لباس او همانند یکی از نخبگان یا کاهنان چیمو است
این دست‌ساخته یا نخستین تلفن بشر در حقیقت یک ابزار انتقال گفتار بسیار ابتدایی است که بیشتر شبیه به «تلفن عشاق» است که صدها سال پیش استفاده می‌شد و در قرن نوزدهم میلادی تقریبا فراگیر شد. این تلفن همچنین شبیه به وسایل بازی است که بعضی از ما در دوران بچگی با استفاده از دو قوطی حلبی و یک طناب درست می‌کردیم. اما ابزار باستانی چیمو از دو تکه کدو تنبل خشک‌شده ساخته شده که با یک ریسمان دراز به هم وصل شده‌اند.
این دو تکه کدو، 8/9 سانتی‌متر طول دارند که با اَنگُم یا رزین، شیره درختان پوشیده شده‌اند تا بتواند صدا را منتقل کنند و جالب اینجاست که ریسمان این ابزار از پنبه دو لایه ساخته شده و 22/8 متر طول دارد.
ابزار ارتباطاتی باستانی چیمویی‌ها
ساخت این ابزار به قرن دوازدهم و سیزدهم میلادی برمی‌گردد که این زمان، بسیار دورتر از سال 1833 است که در آن تلفن با رشته‌های غیرالکتریکی اختراع شد.
تلفن چیمویی‌ها که با کدو تنبل درست شده است، برای بررسی و مطالعات فیزیکی بسیار ظریف و شکننده است اما محققان می‌توانند دریابند که این ابزار چگونه کار می‌کرده است و هدف چیمویی‌ها از ساخت این ابزار چه بوده است؟
ماتوس معتقد است از آنجاکه چیمو به جامعه‌ای بالا به پایین (سازمان‌دهی شده از بالا به پایین از نظر رده‌بندی اجتماعی) شناخته شده است، می‌توان گفت که این ابزار ارزشمند فقط برای نخبگان یا کاهنان کاربرد داشته است.
ماتوس همچنین بر این باور است که این تلفن ابتدایی برای نخبگان بالا رتبه بوده تا بتوانند با تازه‌کاران یا دستیاران‌شان از اتاق‌شان ارتباط برقرار کنند و دیگر نیازی به ارتباط چهره به چهره نداشته باشند. در این حالت، جایگاه نخبگان حفظ می‌شد و در ضمن از نظر آنها امنیت بیشتری حکمفرما می‌شد.
در واقع، باستان‌شناسان معتقدند که این وسیله باستانی، همانند شگفتی‌های دیگر باستانی، برای متقاعد کردن و نشان دادن اهمیت برخی از افراد عالی رتبه در میان مردم عادی بوده است. البته برخی از باستان‌شناسان هم معتقدند که این ابزار یک وسیله بازی برای بچه‌های آن دوران بوده است.
نمونه‌ای بناهای چیمویی‌ها که پیشرفت تمدن و میزان هنرنمایی آنها را در دوران باستان نشان می‌دهد
